فرجِ بعدِشدت

بالاخره ماجراجوییام کاردستم داد و وقتی که داشتم به سمت جنگل پشت تپه میرفتم سه تاگرگ حمله کردن.لحظه‌ی ترسناکی بود اما نه تااون حدی ک فکرمیکردم!زنده موندنم یک چیزی تومایه‌های معجزست،بیشترازاون سالم موندنم!البته مجهزبودنم بی تاثیرنبوده ولی اصل ماجرااینه که تا اون نخواد،هیچ اتفاقی نمیفته.شیشه روکنارسنگ نگه میداره اگربخواد.

سرکرونای لعنتی همه‌ی کارهام عقب افتاد.

مینویسم که فراموش نشه.بایداونقدرکارکنی،اونقدرتمرین کنی،اونقدربتراشی،اونقدر بگیری دستت که ازاستادتم بهتربشی.این چیزیه که زمان میبره وصبرمیخواداونم زیاد.بایدتحمل کنی،خراب کنی،مسخره بشی،گیج بشی،خسته بشی .‌..امانهایتا بشی بهترینه.شیرینومیخوای باید بیشترازفرهادبتراشی.اوکیه؟

امتحانام چندروزیه تموم شده.خداروشکر،عالی گذشت‌.بااینکه حجم مباحث خیلی زیادبود و اونقدری سرم شلوغ بود که وقت نفس کشیدن نداشتم،اما ب خوبی وخوشی گدشت.هم نمراتم خوب شد هم درسی رونیفتادم!'برای درس تغذیه حدود۴۰نفرافتادن(نمره قبولیش دوازدهه) !امامن۱۶شدم😃 یا تشخیص۱۸ونیم،آسیب عملی ب اون سختی۱۹😃

فرداامتحان دوم رودارم که البته تازه شروع کردن.البته درس جالبیه و سرکلاس۶تامثبت گرفتم.